Antibiotica

Antibiotica zijn medicijnen die infecties door bacteriën bestrijden. Ze worden vaak voorgeschreven bij uiteenlopende aandoeningen. De categorie bevat diverse populaire antibiotica. Elk middel heeft zijn eigen kenmerken en toepassingen. Hier volgt een overzicht van een aantal veelgebruikte antibiotica, met hun voor- en nadelen.

Amoxil (Amoxicilline) is een breed spectrum antibioticum dat vaak wordt gebruikt bij luchtweginfecties, urineweginfecties en huidinfecties. Het werkt snel en effectief. Amoxil wordt meestal goed verdragen. Mogelijke bijwerkingen zijn misselijkheid en diarree. Het is een basisoptie voor veel huisartsen.

Ampicillin is een ander penicilline-antibioticum, vergelijkbaar met Amoxil. Het wordt ingezet bij infecties als longontsteking, meningitis en bepaalde soa’s. Ampicillin kan ook intraveneus worden toegediend. De toepassing is vaak in ziekenhuisomstandigheden. Het middel heeft soms een allergische reactie als bijwerking.

Augmentin combineert amoxicilline met clavulaanzuur. Deze combinatie versterkt de werking tegen resistente bacteriën. Het wordt vaak gebruikt bij hardnekkige infecties van de luchtwegen, huid en urinewegen. Augmentin is krachtiger dan Amoxil alleen. Bijwerkingen kunnen maagklachten zijn.

Bactrim bevat sulfamethoxazol en trimethoprim. Het is effectief tegen urineweginfecties en bepaalde longinfecties. Bactrim heeft een iets ander werkingsmechanisme dan penicillines. Het kan soms huiduitslag veroorzaken. Bij mensen met een allergie voor sulfa-medicatie is voorzichtigheid geboden.

Biaxin (Clarithromycine) behoort tot de macrolidegroep. Dit antibioticum werkt goed bij luchtweginfecties, zoals bronchitis en sinusitis. Biaxin wordt ook ingezet bij de behandeling van maagzweervorming door Helicobacter pylori. Het is een alternatief wanneer penicilline niet gebruikt kan worden. Maagklachten zijn een veelvoorkomende bijwerking.

Ceftin (Cefuroxim) is een cefalosporine-antibioticum. Het wordt gebruikt bij middelzware infecties zoals blaasontsteking en huidinfecties. Ceftin is krachtiger dan sommige oudere antibiotica, maar minder geschikt bij penicilline-allergie. Bijwerkingen zijn meestal mild, zoals diarree of huiduitslag.

Cenmox (Amoxicilline) is een generieke variant van Amoxil. De werking is hetzelfde, en het is vaak goedkoper. Cenmox wordt vaak voorgeschreven bij dezelfde indicaties als Amoxil. De bijwerkingen komen ook overeen.

Cephalexin (Keflex) is een cefalosporine die veel wordt gebruikt bij huidinfecties en bepaalde botinfecties. Het werkt goed tegen gram-positieve bacteriën. Cephalexin is geschikt voor mensen zonder penicilline-allergie. Soms kan het maag-darmklachten veroorzaken.

Chloromycetin (Chlooramfenicol) is een breedwerkend antibioticum. Het wordt zelden gebruikt vanwege mogelijke ernstige bijwerkingen. Soms ingezet bij ooginfecties. Het middel vraagt zorgvuldige dosering en controle.

Cipro (Ciprofloxacine) is een fluoroquinolon. Dit medicijn werkt tegen een breed scala bacteriën. Vaak gebruikt bij urineweginfecties en bepaalde darminfecties. Cipro kan bijwerkingen geven zoals maagklachten en in zeldzame gevallen peesontsteking. Het moet met voorzichtigheid gebruikt worden.

Cleocin (Clindamycine) bestrijdt anaerobe bacteriën en sommige stafylokokken. Het wordt vaak gegeven bij huidinfecties en infecties van de botten. Bijwerkingen kunnen diarree zijn, soms ernstig. Het medicijn wordt vooral gebruikt als penicilline niet mogelijk is.

Doxycycline is een breed spectrum antibioticum. Het wordt ingezet bij acne, luchtweginfecties en enkele speciale infecties. Doxycycline mag niet gebruikt worden door kinderen jonger dan 8 jaar of zwangere vrouwen. Soms veroorzaakt het gevoeligheid voor zonlicht.

Duricef (Cefadroxil) is een cefalosporine met een breed werkingsspectrum. Het wordt gegeven bij huidinfecties, keelinfecties en urineweginfecties. De werking lijkt op die van Cephalexin en Ceftin. Bijwerkingen zijn mild en meestal spijsverteringsklachten.

Erythromycin behoort tot de macroliden. Het wordt gebruikt bij penicilline-allergie en voor luchtweginfecties. Bekende bijwerkingen zijn maagklachten en soms een onaangename smaak. Erythromycin kan interacties hebben met andere medicijnen.

Flagyl (Metronidazol) bestrijdt vooral anaerobe bacteriën en protozoa. Het is effectief bij bepaalde darm- en vaginale infecties. Flagyl kan een metaalachtige smaak geven en moet niet samen met alcohol worden gebruikt.

Floxin (Ofloxacine) is een fluoroquinolon zoals Cipro. Het wordt gebruikt bij urineweginfecties en ooginfecties. Net als andere fluoroquinolonen kan Floxin peesontstekingen veroorzaken. Het gebruik moet zorgvuldig gebeuren.

Ilosone (Erythromycine) is een macrolide. Werkt goed bij ademhalings- en huidinfecties. De bijwerkingen zijn vergelijkbaar met die van andere macroliden. Ilosone is een alternatief voor penicilline-allergische patiënten.

Keflex (Cephalexin) is effectief tegen verschillende bacteriële infecties, waaronder huid en urinewegen. Het is een populair cefalosporine-antibioticum. Meestal goed verdragen, maar soms zetmeeldiarree.

Keftab is een generieke vorm van Cephalexin. Het wordt uitgebreid gebruikt vanwege zijn werkzaamheid en betaalbaarheid. De bijwerkingen zijn gelijk aan orogene cefalosporines.

Levaquin (Levofloxacine) is een krachtig fluoroquinolon met een breed spectrum. Gebruikt bij luchtweginfecties, urineweginfecties en huidinfecties. Levaquin kan bijwerkingen geven zoals duizeligheid en peesproblemen. Het wordt dikwijls ingezet bij resistente infecties.

Macrobid (Nitrofurantoïne) is speciaal voor urineweginfecties. Het heeft een goede werking tegen de meeste bacteriën in de blaas. Macrobid is niet geschikt bij ernstige nierproblemen. Bijwerkingen zijn maagklachten en soms een gevoel van vermoeidheid.

Minocin (Minocycline) behoort tot de tetracyclines. Wordt gebruikt bij acne en bepaalde infecties. Soms veroorzaakt Minocin duizeligheid en verkleuring van tanden bij langdurig gebruik.

Minomycin is een vorm van minocycline met dezelfde indicaties en bijwerkingen. Het is een alternatief bij tetracycline-gevoelige infecties.

Myambutol (Ethambutol) is een antibioticum voor de behandeling van tuberculose. Het wordt niet gebruikt voor gewone bacteriële infecties. Myambutol vraagt kunstmatige controle op oogfunctie vanwege mogelijke bijwerkingen.

Noroxin (Norfloxacine) is een fluoroquinolon, vooral voor urineweginfecties. Het heeft een breed spectrum maar wordt gereserveerd voor speciale gevallen. De bijwerkingen komen overeen met die van andere fluoroquinolonen.

Omnicef (Cefdinir) behoort tot de cefalosporines van de derde generatie. Het werkt goed bij luchtweginfecties en huidinfecties. Omnicef wordt goed verdragen en is geschikt voor zowel volwassenen als kinderen.

Sumycin (Tetracycline) is een ouder antibioticum met een breed werkingsspectrum. Het wordt minder vaak gebruikt vanwege bijwerkingen en resistentie. Sumycin mag niet gegeven worden aan kinderen onder 8 jaar of zwangere vrouwen.

Suprax (Cefixime) is een cefalosporine van derde generatie. Het werkt goed tegen luchtweg- en urineweginfecties. Suprax wordt vaak als kuur voorgeschreven. Het wordt goed opgenomen via de mond.

Trecator-SC (Ethionamide) is eveneens een tuberculostatisch middel. Het wordt gebruikt bij resistente tuberculose. Dit medicijn vereist medische controle vanwege mogelijke leverbijwerkingen.

Trimox (Amoxicilline) is een klassiek penicilline dat breed wordt ingezet. Overeenkomstig met Amoxil en Cenmox. Werkt effectief bij milde tot matige infecties. Heeft een gunstig bijwerkingenprofiel.

Vantin (Cefpodoxim) is een andere cefalosporine van derde generatie. Het wordt ingezet bij luchtweg-, urineweg- en huidinfecties. Vantin is populair vanwege de korte kuurduur.

Zithromax (Azitromycine) is een macrolide-antibioticum met een lange werking. Het wordt gebruikt bij luchtweg-, huid- en soa-infecties. Zithromax kan de dosisfrequentie verminderen dankzij de lange halfwaardetijd. Bijwerkingen zijn meestal mild.

Zyvox (Linezolid) is een antibioticum van een speciale klasse. Het wordt gebruikt bij ernstige resistente infecties, zoals MRSA. Zyvox vereist vaak ziekenhuiscontrole. Het kan bijwerkingen veroorzaken zoals bloedafwijkingen bij langdurig gebruik.

In het algemeen geldt dat antibiotica alleen gebruikt moeten worden bij bacteriële infecties. Overmatig gebruik kan leiden tot resistentie. Het correct innemen van de voorgeschreven kuur is essentieel. Raadpleeg altijd een arts bij twijfel of bij aanhoudende klachten. Bijwerkingen verschillen per middel en persoon. De keuze voor een specifiek antibioticum hangt af van de aard en ernst van de infectie, de gevoeligheid van bacteriën en de gezondheidstoestand van de gebruiker.